EFL (ความยาวโฟกัสจริง) ซึ่งหมายถึงความยาวโฟกัสจริง หมายถึงระยะห่างจากศูนย์กลางของเลนส์ถึงจุดโฟกัส ในการออกแบบระบบออปติคัล ความยาวโฟกัสจะถูกแบ่งออกเป็นความยาวโฟกัสด้านภาพและความยาวโฟกัสด้านวัตถุ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง EFL หมายถึงความยาวโฟกัสด้านภาพ นั่นคือระยะห่างจากระนาบหลักของภาพถึงจุดโฟกัสด้านภาพ EFL เป็นหนึ่งในพารามิเตอร์สำคัญในการออกแบบระบบออปติคัลที่ส่งผลกระทบอย่างมากต่อประสิทธิภาพของระบบ ระยะโฟกัสที่สั้นเกินไปอาจส่งผลให้มุมมองภาพกว้างเกินไป นำไปสู่ความบิดเบี้ยวที่รุนแรงขึ้นและความท้าทายในการควบคุมมุมออกจากลำแสงหลัก ในทางกลับกัน ความยาวโฟกัสที่ยาวเกินไปอาจเป็นอุปสรรคต่อการออกแบบระบบที่กะทัดรัดและไม่สามารถตอบสนองความต้องการการใช้งานจริงได้เนื่องจากระยะมุมมองภาพที่แคบเกินไป
BFL (Back Focal Length) หรือระยะโฟกัสด้านหลังเชิงแสง หมายถึง ระยะห่างจากพื้นผิวด้านหลังของเลนส์ตัวสุดท้ายในระบบออปติคัลไปยังระนาบภาพ ในฐานะพารามิเตอร์สำคัญในการออกแบบออปติคัล BFL ส่งผลโดยตรงต่อความยาวโฟกัสโดยรวมของระบบและความแม่นยำของระยะโฟกัสด้านหลัง ดังนั้น จึงต้องพิจารณาอย่างรอบคอบในการออกแบบระบบ
FFL (ระยะโฟกัสหน้า) หรือระยะโฟกัสหน้าเชิงแสง หมายถึงระยะห่างจากพื้นผิวด้านหน้าของเลนส์ตัวแรกในระบบออปติคัลไปยังพื้นผิววัตถุ สิ่งสำคัญที่ต้องทราบคือ FFL แตกต่างจาก FBL (ระยะโฟกัสหน้าแปลน) โดยพื้นฐานแล้ว FFL หมายถึงระยะโฟกัสเชิงแสง ในขณะที่ FBL หมายถึงระยะเชิงกล
FBL (ระยะโฟกัสหน้าแปลน) หรือระยะโฟกัสหน้าแปลน หมายถึงระยะห่างจากพื้นผิวเชิงกลสุดท้ายถึงพื้นผิวภาพของกลุ่มเลนส์ ในการออกแบบอินเทอร์เฟซกล้องและเลนส์ FBL เป็นพารามิเตอร์สำคัญที่กำหนดตำแหน่งที่แม่นยำในการติดตั้งเลนส์บนกล้อง
โดยสรุปแล้ว พารามิเตอร์เหล่านี้มีความจำเป็นอย่างยิ่งในการออกแบบเลนส์ออปติก ไม่เพียงแต่ส่งผลโดยตรงต่อประสิทธิภาพของเลนส์และคุณภาพของภาพเท่านั้น แต่ยังส่งผลอย่างมากต่อความเป็นไปได้ในการออกแบบระบบอีกด้วย
เวลาโพสต์: 6 มิ.ย. 2568