เลนส์ใกล้ตา (eyepiece) คือเลนส์ชนิดหนึ่งที่ติดมากับอุปกรณ์ออปติคัลหลายชนิด เช่น กล้องโทรทรรศน์และกล้องจุลทรรศน์ เป็นเลนส์ที่ผู้ใช้มองผ่าน เลนส์นี้จะขยายภาพที่เกิดจากเลนส์ใกล้วัตถุ ทำให้ภาพดูใหญ่ขึ้นและมองเห็นได้ง่ายขึ้น เลนส์ใกล้ตายังทำหน้าที่โฟกัสภาพอีกด้วย
เลนส์ใกล้ตาประกอบด้วยสองส่วน ส่วนบนของเลนส์ที่อยู่ใกล้กับดวงตาของผู้สังเกตมากที่สุดเรียกว่าเลนส์ตา มีหน้าที่ขยายภาพ ส่วนล่างของเลนส์ที่อยู่ใกล้กับวัตถุที่มองเห็นเรียกว่าเลนส์รวมแสงหรือเลนส์สนาม ซึ่งทำให้ความสว่างของภาพมีความสม่ำเสมอ
เลนส์ใกล้วัตถุคือเลนส์ที่อยู่ใกล้กับวัตถุที่สุดในกล้องจุลทรรศน์ และเป็นชิ้นส่วนสำคัญที่สุดของกล้องจุลทรรศน์ เนื่องจากเป็นตัวกำหนดประสิทธิภาพและหน้าที่พื้นฐานของกล้องจุลทรรศน์ เลนส์นี้มีหน้าที่รวบรวมแสงและสร้างภาพของวัตถุ
เลนส์ใกล้วัตถุประกอบด้วยเลนส์หลายชิ้น วัตถุประสงค์ของการผสมผสานเลนส์ทั้งสองชนิดนี้คือเพื่อแก้ไขข้อบกพร่องด้านการถ่ายภาพของเลนส์เพียงตัวเดียว และปรับปรุงคุณภาพแสงของเลนส์ใกล้วัตถุ
เลนส์ตาที่มีระยะโฟกัสยาวกว่าจะให้กำลังขยายที่น้อยกว่า ในขณะที่เลนส์ตาที่มีระยะโฟกัสสั้นกว่าจะให้กำลังขยายที่มากกว่า
ความยาวโฟกัสของเลนส์ใกล้วัตถุเป็นคุณสมบัติทางแสงชนิดหนึ่ง เป็นตัวกำหนดระยะโฟกัสของเลนส์ มีผลต่อระยะการทำงานและระยะชัดลึก แต่ไม่ส่งผลต่อกำลังขยายโดยตรง
โดยสรุป เลนส์ใกล้ตาและเลนส์ใกล้วัตถุในกล้องจุลทรรศน์ทำงานร่วมกันเพื่อขยายภาพของตัวอย่างที่สังเกต เลนส์ใกล้วัตถุจะรวบรวมแสงและสร้างภาพที่ขยายใหญ่ขึ้น เลนส์ใกล้ตาจะขยายภาพให้ใหญ่ขึ้นและนำเสนอต่อผู้สังเกต การรวมกันของเลนส์ทั้งสองนี้จะกำหนดกำลังขยายโดยรวมและทำให้สามารถตรวจสอบตัวอย่างได้อย่างละเอียด
เวลาโพสต์: 16 ต.ค. 2566