หน้าที่หลักของรูรับแสงในระบบออปติกประกอบด้วยการจำกัดรูรับแสงของลำแสง การจำกัดระยะการมองเห็น การปรับปรุงคุณภาพของภาพ และการกำจัดแสงรบกวน เป็นต้น โดยเฉพาะอย่างยิ่ง:
1. การจำกัดรูรับแสงของลำแสง: รูรับแสงเป็นตัวกำหนดปริมาณฟลักซ์แสงที่เข้าสู่ระบบ จึงส่งผลต่อความสว่างและความละเอียดของระนาบภาพ ตัวอย่างเช่น ไดอะแฟรมวงกลมบนเลนส์กล้อง (โดยทั่วไปเรียกว่ารูรับแสง) ทำหน้าที่เป็นไดอะแฟรมรูรับแสงที่จำกัดขนาดของลำแสงตกกระทบ
2. การจำกัดขอบเขตการมองเห็น: ไดอะแฟรมขอบเขตการมองเห็นถูกนำมาใช้เพื่อจำกัดขอบเขตของภาพ ในระบบถ่ายภาพ เฟรมฟิล์มทำหน้าที่เป็นไดอะแฟรมขอบเขตการมองเห็น โดยจำกัดขอบเขตของภาพที่สามารถสร้างขึ้นในพื้นที่วัตถุได้
3. การปรับปรุงคุณภาพของภาพ: การวางตำแหน่งไดอะแฟรมอย่างเหมาะสมจะช่วยลดความคลาดเคลื่อนต่างๆ เช่น ความคลาดทรงกลมและโคมาได้ ทำให้คุณภาพของภาพดีขึ้น
4. การกำจัดแสงรบกวน: ไดอะแฟรมจะปิดกั้นแสงที่ไม่สร้างภาพ จึงช่วยเพิ่มความคมชัด ไดอะแฟรมป้องกันแสงรบกวนถูกนำมาใช้เพื่อปิดกั้นแสงที่กระจัดกระจายหรือสะท้อนซ้ำ และมักพบในระบบออปติกที่ซับซ้อน
การจำแนกประเภทของไดอะแฟรมมีดังต่อไปนี้:
ไดอะแฟรมรูรับแสง: เป็นตัวกำหนดมุมรูรับแสงของลำแสงสร้างภาพที่จุดบนแกนโดยตรง และเรียกอีกอย่างหนึ่งว่าไดอะแฟรมที่มีประสิทธิภาพ
ไดอะแฟรมฟิลด์: ทำหน้าที่จำกัดระยะเชิงพื้นที่ของภาพที่สามารถสร้างได้ เช่น ในกรณีของกรอบฟิล์มของกล้อง
ไดอะแฟรมป้องกันเสียงรบกวน: ใช้เพื่อปิดกั้นแสงที่กระจัดกระจายหรือแสงที่สะท้อนหลายครั้ง จึงช่วยเพิ่มความคมชัดและความชัดเจนของระบบ
หลักการทำงานและหน้าที่ของไดอะแฟรมแบบปรับค่าได้นั้นขึ้นอยู่กับความสามารถในการควบคุมปริมาณแสงที่ผ่านเข้าออกโดยการปรับขนาดรูรับแสง การหมุนหรือเลื่อนใบพัดไดอะแฟรมจะทำให้สามารถปรับขนาดรูรับแสงได้อย่างต่อเนื่อง ทำให้สามารถควบคุมปริมาณแสงได้อย่างแม่นยำ หน้าที่ของไดอะแฟรมแบบปรับค่าได้ประกอบด้วย การปรับค่าแสง การควบคุมระยะชัดลึก การป้องกันเลนส์ และการปรับรูปทรงลำแสง เป็นต้น ยกตัวอย่างเช่น ในสภาพแสงจ้า การลดขนาดรูรับแสงอย่างเหมาะสมจะช่วยลดปริมาณแสงที่เข้าสู่เลนส์ ช่วยป้องกันความเสียหายที่เกิดจากการรับแสงมากเกินไป
เวลาโพสต์: 21 มิ.ย. 2568